دراکولای خون آشام!

بیش از دو هفته است که اوضاع در شهرهای مختلف کردستان متشنج است. ناآرامی ها به دنبال مرگ سید کمال اسفرام معروف به شوانه قادری در مهاباد آغاز گردید. به گزارش بسیاری از سایت های خبری غروب پنجشنبه 16 تیر ماه پس از اینکه شوانه بر اثر اصابت گلوله ماموران نیروهای انتظامی مجروح شده بود ماموران او را به ماشین بسته بر روی زمین کشیده و با خود می برند. تصاویر دلخراش منتشر شده در سایتهای اینترنتی که بدن و صورت شوانه قادری را به نمایش میگذارد از یک برخورد حیوانی وضد بشری حکایت میکند.

در اعتراض به این جنایت وحشیانه عمال جمهوری اسلامی و همزمان با پانزدهمین ساگرد ترور عبدالرحمان قاسملو دبیر کل حزب دموکرات کردستان ایران و یارانش، مردم مهاباد با تظاهرات پی در پی نفرت و انزجار خود را از نظام حاکم اعلام نمودند. گفته میشود در جریان این اعتراضات یک درجه دار نیروی انتظامی کشته شده است و بیش از 60 نفر دستگیر و برخی از آنان به شدت شکنجه شده اند. در پی اقدامات وحشیانه نسبت به اعتراض کنندگان و همچنین تیراندازی ماموران رژیم در سردشت به یک میوه فروش که گفته میشود هم اکنون در بیمارستان در حال مرگ است، روز شنبه اول مرداد بازار مهاباد تعطیل و ادارات به حالت نیمه تعطیل درآمدند. دامنه اعتراضات به شهرهای دیگر منطقه نظیر پیرانشهر، سردشت، بوکان و ... کشیده شده است. رژیم نیز با ارسال نیرهای ویژه سرکوب به منطقه عملا وضعیت فوق العاده حاکم کرده است.

شیوه های به کار گرفته شده توسط عمال سرکوب رژیم چه بر علیه اعتراضات مردم تحت ستم مضاعف کرد و چه برخورد خشونت آمیز آنان با تظاهرات همبستگی با اکبر گنجی در تهران یادآور نوع برخورد اوایل سالهای 60 ، سرکوب ملیتها و کشتار زندانیان سیاسی در سال 67 است. هدف از این گونه برخوردها همچون گذشته ایجاد ترس و وحشت و بر این مبنا طولانی تر کردن عمر رژیم سلطانی ولایت فقیه می باشد. اکبر گنجی زندانی شجاع و آزادی خواه که هم اکنون 44 روز است که در اعتصاب غذا به سر می برد در دومین نامه خود به آزادیخواهان جهان، در رابطه با ریشه های چنین برخوردها، نظام جمهوری اسلامی را به دراکولا تشبیه می کند که بنا به طبیعت خود دست به خون آشامی می زند. او می نویسد:

فرانکو مورتی در تحليلی مارکسيستی ـ روانکاوانه از رمان دراکولا، مي‌نويسد: «دراکولا خون ريختن را دوست ندارد . او به خون محتاج است. هدف غايی او اين نيست که زندگی ديگران را بنا بر هوا و هوس ويران و تباه ساخته و به هدر دهد، بلکه هدف او استفاده کردن از زندگی آن هاست... . سرشت و طبيعت اش بر او اجبار مي‌کند که برای نامحدود بودن، مبارزه کند و بر کل جامعه استيلا يابد. به اين دليل نمي‌توان با خون آشام «همزيستي» داشت. يا بايد در برابر او سر تسليم فرو آورد و يا بايد او را کشت تا از اين طريق جهان را از حضور او و او را از نفرينش آزاد ساخت... . دراکولا، انحصارگری حقيقی است. تنها و مستبد است و رقابت را نخواهد پذيرفت... . او خود را به ادغام کردن (در معنای حقيقي) توان جسمانی و اخلاقی قربانيانش محدود نمي‌سازد، او بر آن است تا آن ها را برای هميشه از آنِ خود کند... . محکوميت آدمی در برابر دراکولا نظير محکوميتش در برابر شيطان، «نه برای دوره‌ای معين» بلکه برای تمامی حيات است... . خون آشام، نظير انحصار، اين اميد را که استقلال آدمی مي‌تواند روزی بازگردد، از بين مي‌برد. او ايده‌ی آزادی فردی را تهديد مي‌کند... . هنگامی که دراکولا، آزادی فردی را تهديد مي‌کند، فرد به تنهايی فاقد توان مقاومت در برابر او يا شکست اوست. فرديت انسان مورد تهديد استيلا يافتنِ خون آشام است. «مشتی افرادی منزوی نيز توان رويارويی با نيروی متمرکز خون آشام را ندارند». (برگرفته شده از دومین نامه اکبر گنجی به آزادگان جهان)

در اساطیر ایرانی نیز ضحاک را داریم که ادامه حیاتش منوط به تغذیه روزانه مارهای دوشش با مغز دو جوان نیرومند بوده است و به دست کاوه آهنگر از بین برده میشود. اقدامات جنایتکارانه رژیم در کردستان، بیانگر همین خصیصه دراکولائی و ضحاک گونه حاکمان کنونی میهنمان میباشد. نظام سلطانی جمهوری اسلامی که از ابتدا، حیات ننگین و انگل گونه خود را برکشتارو شکنجه مخالفین و ایجاد بحران، بنا نهاده است، اکنون نیز با وضعیت نوین پدید آمده در جهان، منطقه وکشور پایه های خود را لرزان می بیند و به سیم آخر زده است. در مقابل مردم محروم کرد همچون سایر هم میهنانمان تا زمانی که فقر، فحشا، بیکاری، تبعیض های مختلف به ویژه تبعیض قومی و مذهبی و محرومیت های گوناگون وحکومت پلیسی ادامه داشته باشد از مبارزه برای رسیدن به حقوق انسانی خود دست نخواهند کشید. دوران جدیدی هم برای نظام جمهوری اسلامی وهم برای مردم ایران آغاز شده است!

طواق