'اسرائیل چاره ای جز گفتگو با حماس ندارد'
امروز (6 ژانویه)، در یکی از برنامه های خبری رادیوی بی بی سی گفتگویی با تام سگو (Tom Segev)، نویسنده، ستون نویس و تاریخ شناس اسرائیلی پخش شد. موضوع این گفتگو بحران اخیر در غزه بود که متن آن همراه با بخشی از مقدمه مجری و خبرنگار این برنامه (وورلد تودی، World Today)، در پی آمده است:

پسر بچه های فلسطینی بعد از حمله اسرائیل به اردوگاه رفح ویرانه ها را وارسی می کنند
اسرائیل تا کنون توانسته به درخواست های اروپایی ها و رئیس جمهوری فرانسه درباره توقف حملات در غزه بی اعتنا باشد چون در داخل این کشور، اسرائیلی ها در کل با حملات ارتش به نوار غزه بسیار موافق بوده اند و اتحاد سیاسی که این اقدامات در پی داشته است تقریبا در تاریخ اسرائیل بی سابقه بوده است.
اما این پشتیبانی، دست کم به خاطر تلفات نظامیان اسرائیلی، رو به کاهش بوده چون اسرائیلی های زیادی هستند که در جبهه نبرد خویشاوندی دارند یا کسی را می شناسند که در عملیات نظامی غزه خویشاوندی دارد؛ برای اسرائیلی ها درگیری های غزه موضوعی شخصی تلقی می شود. اسرائیلی ها به رغم تصاویری که از وضعیت فلسطینیان غزه ارسال می شود بیش از هر چیز نگران تلفات خودشان هستند. پس با این که اتحاد اسرائیلی ها به قوت خود باقی است، همه گیر نیست و شمار رو به افزایشی از اسرائیلی ها از تردیدشان درباره عملیات جاری در غزه سخن می گویند.
تام سگو از جمله اسرائیلی هایی است که با عملیات نظامی اخیر کشورش در نوار غزه مخالف است. او در گذشته نظراتی را مطرح کرده که لزوما با نظرات رایج در اسرائیل همخوانی نداشته است. با او دوشنبه شب (5 ژانویه)، در بیت المقدس ملاقات کردم و از او پرسیدم نظرش درباره حمله اسرائیل به غزه چیست؟
- من فکر نمی کنم که مشکل اصلی با توسل به زور حل شود. ما در حملات 9 روز گذشته دستاورد چندانی نداشته ایم چون همین امروز 30 راکت دیگر از داخل نوار غزه به سمت اسرائیل پرتاب شد. این خود نشان می دهد که پیکارجویان فلسطینی به رغم حملات بسیار سنگینی که از سوی ارتش اسرائیل صورت گرفته هنوز قادرند به راکت پرانی های خود ادامه دهند. به همین دلیل من فکر می کنم که هدف کنونی باید برقراری آتش بس باشد. من از جمله اسرائیلی هایی هستم که از نیکولا سارکوزی، رئیس جمهوری فرانسه سپاسگزارم که به همین منظور به منطقه سفر کرده است. به نظرم اسرائیل باید تلاش کند که با حماس برای آتش بس ارتباط برقرار کند. البته برقرار شدن آتش بس منجر به صلح در خاورمیانه نخواهد شد اما هدف کنونی باید این باشد که زندگی برای اسرائیلی ها و همچنین برای فلسطینی ها قابل تحمل بشود.
اما اسرائیل قبلا با حماس آتش بس داشته و مردم ساکن جنوب اسرائیل به من گفتند - همانطور که مطمئنم به خود شما هم خواهند گفت - که راکت پرانی از نوار غزه به خاطر آتش بس متوقف نشده بود. آنها می گویند که حماس قابل اعتماد نیست و عملیات نظامی، تنها زبانی است که آنها درک می کنند.
- این گفته شاید درست باشد. ما تلاش نکرده ایم که با حماس گفتگو کنیم و من فکر می کنم که تعریف اسرائیل از حماس به عنوان یک سازمان تروریستی اشتباه است. حماس یک سازمان تروریستی است اما همچنین یک جنبش واقعی، ملی و مذهبی فلسطینی است و بیشتر مردم نوار غزه از این جنبش حمایت می کنند. شما نمی توانید دشمنان خود را انتخاب کنید، شما باید با دشمن خود مذاکره کنید و به همین دلیل است که من خواستار گفتگو با حماس هستم. کل ماجرا برای من بسیار غم انگیز است چون سن من اجازه می دهد که زمانی را به یاد آورم که ما قسم خوردیم هرگز با جنبش آزادیبخش فلسطین مذاکره نخواهیم کرد اما همه به یاد داریم که اسحاق رابین و یاسر عرفات در مقابل ساختمان کاخ سفید با یکدیگر دست دادند و نهایتا جایزه صلح نوبل به آنها اعطا شد. البته متاسفانه به خاطر سوءمدیریت ها دست دادن آنها باعث پیشرفت چندانی در صلح خاورمیانه نشد اما نکته اصلی به قوت خود باقی است که ما به رغم آنچه گفتیم با سازمانی که تروریستی خوانده بودیم، گفتگو کردیم. همه کشورها می گویند که با تروریست ها مذاکره نمی کنند و همیشه دست آخر این کار را می کنند. اسرائیل همیشه می گوید که با سازمان های تروریستی مذاکره نمی کند و در آخر این کار را می کند چون راه دیگری وجود ندارد. پس من فکر می کنم که ما نهایتا با حماس هم گفتگو خواهیم کرد. اما آنچه ما نمی توانیم انجام دهیم این است که حماس را با بمباران از صحنه خارج کنیم

از سایت: بی بی سی