پنجشنبه، اردیبهشت ۱۰، ۱۳۸۸

جنبش حقوق بشر آینده ایران را رقم خواهد زد
امروز جنبشی بنام جنبش حقوق بشر درحال شکل گیری است که نه ماهیت سیاسی دارد ونه دارای حزب و رهبری میباشد جنبشی که رنگین کمان هم هست چرا که دربرگیرنده فراگیرترین جنبشهای اصیل مردمی میباشد واز همه مهمتر جنبشی است قائم به نیروهای داخل ایران و به چراغ سبز دیگران نیز احتیاجی ندارد . حقوق انسانی و فردی انسان که جهانشمول است از خواستهای این جنبش نانوشته است وکسب قدرت سیاسی از اهداف آن بشمار نمی آید و بسیار واقعه بینانه است چرا که درشرایط کنونی هیچ نیروی سیاسی تعیین کننده ای درجامعه موجود نیست ونیروهای موجود نیز به چنان بلوغ سیاسی وفرهنگی نرسیده اند که بتوانند با بی طرفی کامل ماهیت نظام سیاسی آینده را دریک انتخابات سالم وآزاد درآینده تامین کنند.
اوضاع کنونی جهان ، زد و بندهای پشت پرده بگونه ای است که قدرت مانور را از نیروهای اپوزیسون ایرانی درجلب حمایت نیروهای بین المللی حتی در عرصه های کم اهمیت نیز سلب کرده است و این ارتباط مستقیم با بحران گلوبال کنونی دارد بدین معنی که تا زمانی که ایرانیان درک نکنند که مبنای هر حرکتی در روابط بین المللی بر اساس منافع دولتها اتخاذ میشود، دچار سردرگمی خواهند بود . متاسفانه سرمایه و سود جهت گیری دولتها را تنظیم میکند بنابرین در شرایط فعلی داشتن توقع حتی ازدموکراتیک ترین دولتهای جهان مبنی برچشم پوشی از منافع خود وحمایت ازخواستهای مردم ایران، تصوری بسیار ساده انگارانه خواهد بود ودست یافتن به این نتایج ازسوی دیگر خودباوری درمیان ایرانیان را دامن خواهد زد .
از سوی دیگر بن بست موجود در خروج از شرایط اسفبار موجود چنان دامن پوزیسیون و اپوزیسیون را فرا گرفته است که کلمه سرگیجه گویاترین توصیف برای بیان آن است . در هر دو جبهه ی غالب و مغلوب ، نیروها به مرحله فرسودگی تمام عیار وارد شده اند و هیچ چشم انداز نوید بخشی در کوتاه مدت قابل تصور نیست البته سوای آنانی که هنوز خود را پهلوان خیالی « پهلوان پنبه» میدانند و از باور داشتن حقایق و تن دادن به عواقب آن پرهیز دارند . اولین نشانه تن دادن به واقعیتها، خود را و باورهای خود را بی امان نقد کردن است که داشتن چنین توانی، ازهنرهای زندگی میباشد و نیروهای مدعی فعلی غالبا فاقد چنین حسنی هستند.
اماعلیرغم فاکتورهای بدبینانه فوق ، چشم انداز ایران درطول تاریخ هیچوقت چون امروز دارای افق های روشنی نبوده است واین دلایل عدیده ای دارد که بصورت فشرده به آن اشاره میشود.
ایدئولوژیها ، در حال رنگ باختن هستند و این فرصتی بینظیر برای آینده ایران ومردمان آن فراهم آورده است تا به باز تعریف خود اقدام کرده و انسان ایرانی خود را از سایه های سنگین آن رها ساخته وضمن تعریف نوین از خود درجهان گلوبال، هویت جهانشمول را جایگزین رفتار واندیشه سنتی خود خود سازند واین مورد درآگاه ترین بخش جامعه درحال سامانیابی میباشد که بشارتی بس گرانمایه برای ایرانیان میباشد چرا که ایرانیان اولین بار است که میخواهند بدور از رفتار احساسی وفارغ از اراده خدایان وشاهان، حال وآینده خود را رقم بزنند . ملتی که اساس رفتارهای او را شور و احساسات ناشی از خود خواهی تامین کند ملتی خود باخته و از خود بیگانه خواهد بود .
ازجانب دیگر آنانی که داعیه پدری ملت ازهر قسمی که باشد را دارند درحال فروپاشی بنیانهای فکری خود هستند اینان نتوانستند مسیر کنونی جهان را بدرستی دریابند و کعبه آنان یا راهکارهای مرسوم و متداول بوده است که شیفته و مرعوب آن شده اند و یا اینکه در اسارت خود شیفتگی برگرفته از خودبرتری اختلال آمیز بوده است که چنین جریانها و افراد در حال باختن تمام صحنه های بازی خود هستند و اگر تامین گر منافع دیگران که سود جویان ماهر هستند نمیباشند پس آتش بیاران معرکه ای هستند که جهل عنصر اصلی رفتار اینان را تشکیل میدهد..
از همین منظر هم میتوان به عینه مشاهده کرد که یک جنبشی در حال شکل گرفتن است که معادلات موجود این جریانها را و حامیان سودجوی جهانی آنان را در حال برهم زدن است و
هرچقدر این جنبش پرتوان میشود هم پوزیسیون و هم اپوزیسیون ناکارآمد و حامیان سوداگر جهانی آنها هرچه بیشتر به هم نزدیکتر میشوند مختصاتی که هیچوقت چنین عریان خود را بروز نداده است.
تاکنون رژیم وبخشی از بظاهر مخالفان تغذیه گر آن، تلاش خودرا براین اساس بنا نهاده بودند که با ایجاد اختلافات بین نیروهای کارساز جامعه، مانع پیدایش یک جنبش فراگیر شوند وبا اتخاذ راهکار یا ما یا نابودی ایران به حیات پارازیتی خود ادامه دهند و موفق هم بوده اند ، اما امروز این مرزبندیها نیز درحال فروپاشی هستند وبهمان ترتیب ماهیت مخرب این نیروها درحال عیان شدن است قدرت این جریانها دربهرمندی از امکانات تبلیغی وماهواره ای واین قبیل است و ریشه طبیعی درجامعه ایران ندارند و تاثیرات آنی و گذری بیش بر روند حوادث نخواهند داشت همانطوری که بمب اتمی اسلامی مانع فروپاشی رژیم اسلامی نخواهد بود بهمان ترتیب نیز موج سواری احساسی ملهم ازسرکوفت تاریخی مانع افشای این بدخواهان ایران نخواهد بود.
امروز جنبشی بنام جنبش حقوق بشر درحال شکل گیری است که نه ماهیت سیاسی دارد ونه دارای حزب و رهبری میباشد. جنبشی که رنگین کمان هم هست چرا که دربرگیرنده فراگیرترین جنبشهای اصیل مردمی میباشد واز همه مهمتر جنبشی است قائم به نیروهای داخل ایران وبه چراغ سبز دیگران نیز احتیاجی ندارد. حقوق انسانی و فردی انسان که جهانشمول است از خواستهای این جنبش نانوشته است و کسب قدرت سیاسی ازاهداف آن بشمار نمی آید وبسیار واقعه بینانه است چرا که درشرایط کنونی هیچ نیروی سیاسی تعیین کننده ای در جامعه موجود نیست و نیروهای موجود نیز به چنان بلوغ سیاسی و فرهنگی نرسیده اند که بتوانند با بی طرفی کامل ماهیت نظام سیاسی آینده را در یک انتخابات سالم و آزاد در آینده تامین کنند و اعمال این نیروها در حال حاضر بدون در نظر گرفتن شعارهای مترقی شان بیشتر جانب واپس گرایانه دارند هرچند که ماهیت خود را زیر شعارهای مدرن تقلیدی از جهان مدرن پنهان ساخته اند اما در تمامیت خواهی از رژیم اسلامی چیزی کم ندارند در نظر داشته باشید که این نیروها حتی در انتخاب اخبار حقوق بشری نیز تبعیض را سرلوحه رفتار ژورنالیستی و خبر رسانی خود قراردادند آیا توقع انتخابات بیطرفانه از اینان عبث نیست ؟ الگو ومنبع الهام این جریانات فرسوده خارج نشین وطنی، نسخه های محل اقامت اینان میباشد که دیری است این راهکارها به تاریخ پیوستند هر چند که جوجه مقلدان وطنی از درک آن عاجز هستند.
کم ظرفیتی این نیروها ومقلد بودن آنها سبب شده است که هواداران جنبش حقوق بشر خواهان انتخاباتی باشند که مستیقما زیر نظر فعالان حقوق بشر ایران ومجامع بی طرف جهانی حقوق بشر صورت گیرد ومهمتر ازهمه خواهان این باشند که تا رسیدن به وضع مورد قبول دموکراتیک، قوانین جهانی حقوق بشر و کنوانسیون های مربوط به آن به عنوان منبع و قانون اساسی مورد استفاده قرار گیرد. چرا که جنبش حقوق بشر و رهروان آن از تبدیل شدن این حراف امروزی به ناقضین حقوق بشر احتمالی آینده بیمناک میباشند و این بیم با توجه به روحیه استبدای جامعه منطقی و قابل درک میباشد. در نظر داشته باشید که بخشی از اولترا نالسیونالیستها فعلی ، سالیان دراز مقیم خارج بوده اند وحتی از آداب طرز سخن گفتن ونوشتن کشورهای میزبان خود نیز بی بهره بوده اند .
درچنین شرایطی این نیروهای مخل سامانیابی جنیش سراسری ومردمی را به حال خود رها کردن وتمام توان را متوجه حمایت ازجنبشهای موجود داخل ایران ساختن ازضرورتهای زمان کنونی میباشد که جنبش حقوق بشر ازبرجسته ترین وعملی ترین این جنبشها میباشد.%
قویدل ) خبرنگار مستقل
برگرفته ازسایت ایران گلوبال :

جمعه، اردیبهشت ۰۴، ۱۳۸۸


Erivan'da Türk bayrağını yaktılar



24 Nisan 2009

Haberler Anında Cebinizde
Hürriyet Mobil

Haberler Anında BilgisayarınızdaSitene Haber Ekle Kazan
Bumerang
"24 Nisan soykırım" gününü anmak üzere Ermenistan’ın başkenti Erivan’da düzenlenen törenler, milliyetçi Ermenilerin Türkiye aleyhindeki gösterilerine sahne oldu. Göstericiler, Türk bayrağını yaktı; binlerce Ermeni “soykırım anıtı”na koştu.
Sarkisyan: Sınır açık değilse Türkiye'ye gitmem
Şafak sökmeden "soykırım" anıtına koştular
Bir yıl önce de aynısı olmuştu: İşte 24 Nisan 2008
Türkiye aleyhtarı gösterilerin başını çeken bir Taşnaksütyun üyesi, Erivan ile Ankara arasındaki yakınlaşmayı protesto etmek için bayrak yaktıklarını söyledi. Taşnaksütyun partisi ise Türk bayrağının yakılmasından gösterilere sızan aşırı milliyetçileri sorumlu tuttu ve parti olarak bayrak yakılmasına karşı olduklarını duyurdu. Türkiye-Ermenistan ortak açıklamasına sert tepki gösteren milliyetçi Taşnaksütyun Partisi, hükümeti oluşturan dörtlü koalisyondan çekilebileceklerini açıklamıştı. Ermeniler “soykırım anıtı”na koştu ANMA TÖRENLERİ, TÜRKİYE SAATİ İLE 09.00’DA BAŞLADI Erivan’dan ve çeşitli yerlerden gelen binlerce kişi Ermenistan Cumhurbaşkanı Serj Sarkisyan ve din adamlarının anıtın önüne gelerek saygı duruşunda bulunması ve dini tören yapması ardından geleneksel çiçek bırakma törenine geçildi. Binlerce Ermeni ortasında alev yanan anıta çiçek bıraktı. Sarkisyan buradan daha sonra kilise temsilcileri ile birlikte kiliseye geçerek ayine katıldı. Ayrıca Erivan’da mumlu ve meşaleli ‘soykırım’ aleyhinde yürüyüş yapıldı. Ülkede resmi matem günü olan 24 Nisan’da birçok basın kuruluşu çalışmazken, televizyonlar sabahın ilk saatlerinden itibaren anıt çevresinden sürekli canlı yayın yaptı.

جمعه، فروردین ۲۱، ۱۳۸۸

اطلاعیه

کنفرانس مختومقلی

انجمن فرهنگی ترکمن های گوتنبرگ ـ سوئد، 276ـ مین سالگرد تولد مختومقلی فراغی شاعرملی ملت ترکمن را با برگزاری همایشی تحت عنوان " کنفرانس مختومقلی" تجلیل می کند.

زمان برگزاری: روز شنبه برابر با 23 مه 2009 از ساعت 11 تا 16بعد از ظهر.
مکان برنامه: کتابخانه مرکزی شهر گوتنبرگ

سخنرانان کنفرانس: ( به زبان انگلیسی ) Gim American Universi دکتر یوسف آزمون استاد دانشگاه
آق محمد ولی صا پار نویسنده ( به زبان سوئدی)
عید محمد اونق شاعر( به زبان ترکمنی )

نوازنده دوتار: منصور صبوحی
و.... با شرکت خوانند ه ای دیگر
انجمن فرهنگی ترکمنهای شهر گوتنبرگ- سوئد

چهارشنبه، فروردین ۱۹، ۱۳۸۸


از: بی بی سی
تحریم های جدید دولت آمریکا علیه ایران

وزارت خزانه داری آمریکا بارها شرکت های ایرانی را تحریم کرده است
آمریکا شش شرکت ایرانی و یک شهروند چینی را به اتهام همکاری با برنامه های موشکی و هسته ای ایران مورد تحریم قرار داده است.
این تصمیم بر اساس بخشنامه اجرایی دولت آمریکا اتخاذ شده است که بر مسدود کردن اموال و دارایی های تولیدکنندگان و اشاعه دهندگان تسلیحات کشتار جمعی تاکید دارد.
شرکت های ایرانی که به وسیله وزارت دارایی آمریکا تحریم شده اند عبارتند از: صنایع متالورژی خراسان، شرکت ابزارسازی کاوه، مجتمع صنعتی امین، صنایع متالورژی یزد، صنایع شهید صیاد شیرازی و شرکت باتری سازی نیرو.
پنج شرکت نخست از واحدهای متعلق به سازمان صنایع دفاعی ایران هستند.
این سازمان پیشتر از سوی وزارت خارجه آمریکا در فهرست موسسات فعال در برنامه های هسته ای و موشکی ایران قرار گرفته بود.
شرکت باتری سازی نیرو هم زیرمجموعه وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ایران وابسته است.
این شرکت و صنایع متالورژی خراسان پیش از این در فهرست تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار گرفته بودند.
اضافه شدن نام این شرکت ها به فهرست شرکت ها و موسسات تحریم شده ایرانی به معنی توقیف هرگونه دارایی های آن ها در ایالات متحده و منع شهروندان آمریکایی از معامله با آنهاست.
در این حال، وزارت خزانه داری آمریکا یک شهروند چینی را به اتهام ارتباط با طرح های موشکی و هسته ای ایران در فهرست سیاه خود قرار داده است.
لی فنگوی مدیر بازرگانی یک شرکت چینی است که در سال 2006 به علت همکاری با برنامه موشکی ایران تحریم شده بود.
به گزارش وزارت خزانه داری آمریکا و دادگستری این کشور، لی فنگوی با تاسیس هشت شرکت صوری، تحریم های آمریکا را دور زده بود.
مقام های قضایی ایالت نیویورک با صدور کیفرخواستی علیه آقای لی، او را به استفاده از بانک های نیویورک برای تسهیل معاملات نظامی با ایران و انتقال فلزات قابل استفاده در ساخت بدنه موشک به این کشور متهم کرده اند.
مقام های قضایی آمریکا می گویند آقای لی در چین سکونت دارد و آنها خواهان استرداد او به ایالات متحده هستند.

دوشنبه، فروردین ۱۷، ۱۳۸۸

گزارشی از پارلمان اروپا در بروکسل در باره حقوق ملیت های تحت ستم
• با همکاری سازمانهای ملیتهای بدون نماینده در سازمان ملل (UNPO)، کنگره ی ملیتهای فدرال ایران و همچنین تعدادی از اعضای پارلمان اروپا در بروکسل، کنفرانسی دو روزه در اول و دوم آپریل با حضور تعدادی از اعضای پارلمان اروپا، سازمانهای مدافع حقوق بشر، شخصیت های سیاسی و اعضای کنگره ملیتهای فدرال ایران برگزار گردید. در این کنفرانس بر حل مساله ی ملی در ایران با تاکید بر حفظ یک پارچگی کشور و پرهیز از هرگونه فعالیت جدایی طلبانه تاکید شد ...

با همکاری سازمانهای ملیتهای بدون نماینده در سازمان ملل (UNPO)، کنگره ی ملیتهای فدرال ایران و همچنین تعدادی از اعضای پارلمان اروپا در بروکسل، کنفرانسی دو روزه در اول و دوم آپریل با حضور تعدادی از اعضای پارلمان اروپا، سازمانهای مدافع حقوق بشر، شخصیت های سیاسی و اعضای کنگره ملیتهای فدرال ایران برگزار گردید.اعضای کنگره ی ملیتهای فدرال ایران که به مدت ٤ سال است فعالیت خود را در جهت استقرار دمکراسی در آینده ی ایران و احقاق حقوق ملیتهای ایران آغاز کرده است، همگی بر این باور بودند که کنفرانس ٢ روزه ی بروکسل، بزرگترین و به لحاظ اهمیت، مهمترین کنفرانس کنگره تا بحال بوده و فضای کنگره هم جایی برای تفاهم بیشتر و انتقال شرایط و خواستهای ملیتهای گوناگون داخل ایران به مراکز حقوقی و سیاسی در سطح بین الملل بود. چیزی که از جانب پارلمان اروپا هم مثبت قلمداد شده و صریحاً اظهار کردند که: "صدای شما شنیده می شود و مسلماًجای خوشحالی است که ملیتهای گوناگون ایران، با هم و در کنار هم، با ایجاد فضایی دوستانه و قانونمند، سعی در تعالی حقوق نقض و پایمال شده شان دارند".روز اول کنفرانس که با سخنان آقای مارینو بوستاخین، دبیر کل UNPO آغاز شد، تاکید گردید که کنفرانس فعلی، اهرمی در جهت جدا شدن یا تجزیه ی ایران نیست بلکه ایجاد فرصتی است تا با ارائه ی فدرالیسم، تعریف آن و همچنین بررسی زوایای آن، سیستمی در آینده ی ایران ایجاد شود تا هم حقوق ملیتها و کلاً حقوق بشر رعایت و محترم شمرده شود و هم ایران، متحد و یکپارچه بماند. در واقع کنفرانس، بنا به گفته ی بوستاخین حرکتی است در جهت رسیدن به جامعه ی مدرن و مسئول در ایران.پاولو کازاکا، از فراکسیون سوسیالیستهای پارلمان اروپا، بر این باور بود که رژیم تهران نه تنها از مذهب به عنوان ابزاری در جهت سرکوب و نفی تنوعهای فرهنگی و ملی استفاده می کند بلکه از واژه ی ناسیونالیزم نیز همچنین تفسیری در تکمیل ایده ی تک بعدی مذهب استفاده می کند که در کلیت خود رژیمی توتالیتر و مستبد می سازد.مارکو پیرتوکا، از فراکسیون لیبرال دمکراتها در پارلمان اروپا، فاش ساخت که جمهوری اسلامی از طریق سفارتش در بلژیک بارها با پارلمان اروپا تماس گرفته تا مانع از اجرا و برگزاری چنین کنفرانسی شوند.پیرتوکا که رهبر حزب رادیکال ایتالیا هم هست بیان کرد که ساختار رژیم جمهوری اسلامی ایران، با حقوق فردی و گروهی تقابل دارد. وی البته اعتراف کرد که متاسفانه منافع اقصادی در معادلات بین الملل، مانعی در جهت ارائه ی نقض های حقوق بشری در ایران بوده است. پیرتوکا اشاره کرد که با نزدیک شدن زمان انتخابات پیش روی در ایران و در پارلمان اروپا، باید شاهد مرحله ی دیگری در جهت گیری سیاستگذاری باشیم.کنفرانس دو روزه ی بروکسل شامل ٦ پانل بود.پانل اول: خانم سابین مایر، مشاور امنیتی و روابط بین الملل در اروپای آزاد و از اعضای سبزها، که ریاست اولین پانل را به عهده داشت بیان نمودکه مساله ی اساسی در ایران، مساله ی حقوق ملی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی است که در آن نادیده گرفته شده و جای خوشحالی است که ملیتهای گوناگون در ایران بسیار فعال هستند و بهترین گزینه برای تضمین حقوق مصرح در کنوانسیون های بین المللی و رسیدن به حقوق نقض شده در ایران، سیستم تمرکززدایی و بر محور خود حاکمیتی و فدرالیسم است.دکتر کریستین باککه، مشاور پروفسور در دانشگاه لییدن، در بحث تئوریش راجع به تمرکززدایی اشاره کرد که فدرالیسم نوعی معالجه ی تقسیم و مرزبندی های جامعه است و امری علمی و عملی برای مشارکت و استقرار صلح و دوستی در جامعه است. وی با اشاره به جوامع کانادا و روسیه به معنای واقعی تمرکززدایی در سیاست هم اشاره کرد. در بخشهای دیگر بحث خانم باککه، سیاست فرهنگی و ادبی و اقتصادی مورد بحث قرار گرفت. وی انقلاب صلح آمیز در جامعه ی ایران را گزینه ای منطقی برای تضمین حقوق ملیتها دانست.دکتر کریم عبدیان از فعالین الاهواز در کنگره ی ملیتهای فدرال ایران و صنم بلوچ از حزب ملی بلوچستان، هر کدام در بحثی جداگانه در مورد تاریخ ایران روشن ساختند که از سال ١٩٢٢ میلادی با ایجاد حکومتی با ساختار متمرکز، سعی در نفی و انکار تنوع ملی و فرهنگی شده است. در رابطه با ساختار جمهوری اسلامی هم اشاره شد که دیکتاتوری مذهبی بدتر از گذشته به سرکوب جنبش ها و فعالین حقوق زنان، حقوقملی و کلاً حقوق بشر پرداخته است. سناتولله بلوچ، سناتور سابق ایالت بلوچستان پاکستان در بحثی آکادمیک، به ساختار جغرافیایی، دیموگرافی و تاریخ سیاسی ایران پرداخت و ریشه های بحران فعلی چه در ظاهر و چه در بستر جامعه ی ایران را مورد بررسی قرار داد و تنها راه برون رفت از این بحران را، انتخاب گزینه ی تمرکززدایی و فدرالیسم دانست.پانل دوم: در این قسمت، سناتور مارکو پیرتوکا ریاست کنفرانس را به عهده داشت و در تایید ایده ی فدرالیسم به جوامع دمکراتیک اروپا اشاره کرد. دکتر امانوئل اوتولنگی هیات مدیره‎ی انستیتوی ماوراء بحار در بحثی مفصل به سیاست کشورهای غربی در دوران فعلی اشاره کرد که تغییر رفتار سران رژیم تهران در دستور کار است نه تغیر رژیم و همبستگی عمومی، نافرمانی مدنی و تقویت جنبشهای مدنی، تماس بیشتر با دولتها و مراکز وسیع بین المللی همچون رسانه‎ها و... بهترین راه حل برای آماده سازی و رسیدن به حقوق ملی در ایران است. دکتر حسن شریعتمداری، دبیر کل حزب جمهوریخواه ملی به تعریف محل سکونت ملیتهای ایران و نقشه ی سیاسی ایران پرداخت. وی همچنین ضمن بیان مصوبات مجمع عمومی سازمان ملل که طی قطعنامه ی ١٣٥/٤٧ در ١٨ دسامبر ١٩٩٢ ثبت شده است به حقوق ملیتهای ایران اشاره کرد.شاهو حسینی، نماینده ی حزب دمکرات کردستان ایران در خارج از کشور، در بحثی راجع به تاریخ ایران به ریشه های سرکوب جنبش های ملی در ایران پرداخت و به عنوان راه حل، فدرالیسم و سیستم دولتی نامتمرکز را پیشنهاد کرد که با وجود آن، هم دمکراسی تضمین می شود و هم اطمینان حاصل می شود که حقوقی نقض نخواهد شد. یاسین قوبیشی از فعالین سیاسی اهواز و عبدالستار دوشوکی از بنیانگذاران جبهه ی متحد بلوچستان در ایران، هم به اهمیت فدرالیسم و راه رسیدن به آن پرداختند.درپانلهای بعدی ناهید بهمنی نماینده کومله در کنگره ی ملیتهای ایران فدرال، ناصر مستشار از فعالین اهوازی، دکتر ضیاء صدرالاشرافی، جامعه شناس و عضو آذربایجانی در کنگره ی ملیتهای ایران فدرال، هدایت سلطان زاده عضو هیات مدیره‎ی جنبش دمکراتیک فدرال آذربایجان، ناصر ایران پور، روزنامه نگار و فعال حقوق بشر، دکتر گلمراد مرادی، عضو هیات مدیره انجمن قلم ایران در تبعید، پروفسور علی علی التایی، از دانشگاه شاوو، دکتر افراسیاب شکفته از فعالین فرهنگی مدنی کردهای خراسان، خانم امال فان هیس، از سازمان عفو بین الملل، فاخته زمانی، مدافع حقوق زندانیان آذربایجانی، عبدالله حجاب، نماینده ی حزب دمکرات کردستان ایران در سازمان ملیتهای بدون نماینده در سازمان ملل، سیریا دادیار، از حزب مردم بلوچستان، غلامرضا حسین بور، از فعالین بلوچ، ناصر مبارکی از فعالین بلوچ،کیانوش توکلی از سایت ایران گلوبال، مونیر منگال، از فعالین بلوچستان پاکستان، عبدالله مهتدی، دبیر کل کومله، کاظم مجدم، از فعالین اهوازی، سخنرانی کردند.آنچه که در مجموع بحث ها تاکید شد، تلاش برای رسیدن به جامعه ای دمکراتیک و آزاد از راه تمرکز زدایی و خود حکومتی و فدرالیسم با حفظ وحدت و یکپارچگی کشور بود. تاریخ گذشته ایران شاهد پیش زمینه حکومتهای غیر متمرکز است که از ٨ دهه ی اخیر و با ایجاد حکومتی متمرکز، سعی در نفی تنوعهای ملی، فرهنگی، نژادی و زبانی شد، که با نگاه با کارنامه ی جمهوری اسلامی این امر بیش از پیش محرز و بدیهی تر است.فدرالیسم نه تنها سیستمی است که در آن قدر ت تقسیم می شود بلکه خود پیش زمینه مشارکت فرهنگی و سیاسی است.در پایان کنفرانس، قطعنامه ای صادر شد که در آن به طور خلاصه به نکات زیر اشاره شده است:تشکر از اعضای پارلمان اروپا و جامعه‎ی بین المللی در حمایت از کنفرانس و کمپین دمکراسی در ایران.اظهار خوشحالی از موفقیت کار کنفرانس با توجه به تلاش جمهوری اسلامی در منحل کردن آن.تاکید بر حفظ تمامیت ارضی کشور و تلاش برای انتقال مسالمت آمیز در جهت دمکراسی و بدور از هر نوع تلاش جدایی طلبانه.درخواست از مقامات ایرانی که درقبال تعهدات بین المللی پیرامون رعایت حقوق فرهنگی، اقتصادی، زبانی و مذهبی متعهد باشند.درخواست از جامعه‎ی بین المللی جهت حمایت از جامعه ی مدنی در ایران در جهت ایجاد رسانه ی مستقل و بی طرف که دارای زبان ملیتهای گوناگون ایران باشد و به سکولاریزم و حقوق بشر متعهد باشد.درخواست از اتحادیه ی اروپا برای حمایت همه ی نهادها و جوامعی که وابسته به مذاهب و ملیتهای گوناگون باشد.درخواست از جوامع بین المللی برای حمایت از جنبش برابری حقوق زن و مرد و رعایت اصول اعلامیه ی جهانی حقوق بشر.تاکید بر اینکه دمکراسی در ایران نهادینه نخواهد شد مگر اینکه مساله چند ملیتی و مشارکت آنها در امور سیاسی و تصمیم گیری کشور محرز شود
.

شنبه، فروردین ۱۵، ۱۳۸۸

Protests and Political Tensions Mar NATO Meeting

By STEVEN ERLANGER and HELENE COOPER
Published: April 4, 2009
STRASBOURG, FranceNATO leaders walked across a sweeping bridge over the Rhine between Germany and France to symbolize Europe’s unity on Saturday morning, but later in the day, masked protesters were battling the police of both countries on another bridge nearby, called the Bridge of Europe.
Skip to next paragraph
Enlarge This Image
Todd Heisler/The New York Times
RAW: President Obama joined NATO leaders to greet French President Nicolas Sarkozy at the center of the Passarelle Mimram bridge between France and Germany on Friday.
The protesters, who are a mix of anti-globalization and anti-military activists, set a hotel and border post on fire, while riot police used tear gas to keep them back.
For a NATO event intended to be without drama, marking the 60th anniversary of the alliance, the return to full membership of France and entry of two new members, Albania and Croatia, this summit meeting has been fractious both inside the hall and outside.
While President Obama has been greeted like a rock star, his calls for more European troops for Afghanistan have been politely brushed aside. And NATO leaders struggled to name a new secretary-general to replace Jaap de Hoop Scheffer, whose term ends in July.
They finally agreed on the Danish prime minister, Anders Fogh Rasmussen, but it was not easy, given strong Turkish opposition.
NATO works by consensus, and the European-favored candidacy of Mr. Rasmussen was publicly opposed by Turkey, NATO’s only Muslim country. Turkish officials said that Mr. Rasmussen was too insensitive to Muslim concerns during the scandal over the Danish newspapers publication in 2005 of cartoons of the Prophet Muhammad, and that while NATO is fighting in Muslim Afghanistan, the symbolism would be all wrong.
Mr. Rasmussen has also said he does not think Turkey will ever become a full member of the European Union.
Efforts to sway the Turks over the leaders’ lavish dinner Friday night at a casino in Baden-Baden failed, as did a telephone call by Italian Prime Minister Silvio Berlusconi to Turkish prime minister Recep Tayyip Erdogan. Mr. Berlusconi’s effort Saturday morning also held up the other leaders as they waited to cross the bridge from Germany and France. Finally, German Chancellor Angela Merkel set off with the others, leaving Mr. Berlusconi behind.
But behind closed doors, in an extended meeting that ran more than hour over time, the deal was done. Mr. Rasmussen, 56, is a center-right politician who has provided strong support for the American war in Iraq and NATO’s operation in Afghanistan, and whose government has sent fighting troops there, as well as to Bosnia and Kosovo.
Mr. Rasmussen graduated in economics but soon went into politics. He is a runner and bicyclist.
Saturday’s meeting began with niceties, with French President Nicolas Sarkozy confirming his country’s full reentry into NATO and President Obama welcoming Albania and Croatia, saying he expected Macedonia to join soon and that NATO’s door remains open to other countries.
But he made no specific mention of Georgia and Ukraine, whose increasingly distant accession to NATO has been a cause of a rift in Russia’s relations with the West. At last year’s NATO summit in Bucharest, President Bush pushed hard for membership accession for Georgia and Ukraine, but he was rebuffed by European leaders. Instead, NATO promised that both countries would eventually join NATO, without specifying any timetable.
A few months later the Russian army occupied the Georgian territories of South Ossetia and Abkhazia, a move which most foreign analysts interpreted as a death knell for Georgia’s NATO membership, since the European members of the alliance are loathe to get into a fight with Russia.
While the United States has since then given lip service to continued support for NATO membership for Georgia and Ukraine, Obama administration officials have indicated privately that they do not plan to put accession for those two countries at the top of the American agenda.
“The door to membership will remain open for other countries that meet NATO’s standards and can make a meaningful contribution to allied security,” Mr. Obama said.
Mr. Sarkozy and Ms. Merkel, the cohosts, praised Mr. Obama. “We are very pleased to work with him,” Mr. Sarkozy said. “We trust him.” On his first overseas trip, Mr. Obama has been the star of the NATO summit, with leaders jostling for alone time and photo opportunities with him, and the local press praising him for speaking in a language that is both direct and substantive.
Mr. Sarkozy and Mr. Merkel praised the new American strategy on Afghanistan, but Europeans promised few new fighting troops for permanent deployment. A senior White House official said that the allies have pledged an additional 4,400 troops to Afghanistan, with 3,000 or so fighting troops. Most of those troops are linked to providing security for the Afghan elections on Aug. 27. Some 1,400 forces will help train security forces.
Some $100 million have been pledged by the allies for new training of the Afghan forces, $57 million of it from Germany.
1
2
Stephen Castle contributed reporting from Strasbourg.

جمعه، فروردین ۱۴، ۱۳۸۸


ایران ضبط محموله کشتی توسط قبرس را غیرقانونی خواند

بار کشتی اواسط فوریه توسط قبرس تخلیه شد
ایران یک ماه و نیم پس از ضبط محموله یک کشتی از مبدا این کشور توسط دولت قبرس که سازمان ملل آن را ناقض یک قطعنامه مربوط به ایران دانسته بود، آن را غیرقانونی خوانده است.
محمد خزائی نماینده ایران در سازمان ملل در نامه ای خطاب به شورای امنیت نوشت که ضبط محموله کشتی "هیچ مبنای قانونی ندارد."
یک کمیته شورای امنیت سازمان ملل ماه گذشته نتیجه گیری کرد که کشتی به مقصد سوریه حاوی مواد ساخت سلاح و ناقض یک قطعنامه سال 2007 سازمان ملل در ارتباط با برنامه اتمی ایران بود که ممنوعیت هایی را علیه صادرات سلاح از این کشور تحمیل می کرد.
کشتی "مونچه گورسک" که با پرچم قبرس حرکت می کرد روز 29 ژانویه توسط مقام های قبرسی متوقف و محموله آن حدود دو هفته بعد توسط دولت این کشور ضبط شد. کشتی پیشتر توسط نیروی دریایی آمریکا متوقف و بازرسی شده بود.
آقای خزائی در نامه به شورای امنیت نوشت: "علیرغم برخی ادعاها با انگیزه سیاسی توسط برخی رسانه های خاص و دیگران درباره بار کشتی ام/وی مونچه گورسک، ما می خواهیم تاکید کنیم که محموله کشتی مزبور در محدوده معاملات عادی تجاری قرار دارد و هر ادعایی برخلاف آن بی پایه است."
ایران پیش از این فقط یک بار در ماه فوریه، چند روز پس از توقف کشتی توسط قبرس، درباره آن اظهار نظری مختصر کرده بود. سخنگوی وزارت خارجه در آن زمان فقط گفت که گزارش ها در ارتباط با کشتی بی پایه است.
رسانه های اسرائیلی در ماه فوریه گزارش داده بودند که کشتی مونچه گورسک مظنون به حمل سلاح های ایرانی برای نوار غزه بود و در واکنش به درخواست اسرائیل و آمریکا توسط قبرس توقیف شد.
هرچند اسرائیل بارها ایران را به مسلح کردن پیکارجویان در نوار غزه متهم کرده است ایران این ادعاها را رد می کند.
مقام های قبرسی روز 14 فوریه پس از ضبط محموله کشتی - که حاصل تبادل نظر با شورای امنیت سازمان ملل بود - گفت این محموله شامل موادی است که "می توان از آن برای ساخت مهمات استفاده کرد."
وزیر دفاع قبرس گفت که بیش از 90 کانتینر حاوی مواد ضبط شده در یک پایگاه نیروی دریایی در نزدیکی بندر انبار خواهد شد
از سایت: بی بی سی

پنجشنبه، فروردین ۱۳، ۱۳۸۸

در دانشگاه گرگان چه اتفاقی افتاده؟ واقعیت چیست؟
بخوانیم و تحقیق بنمائیم
در پي تجمع جمعي از دانشجويان دانشگاه علوم کشاورزي و منابع طبيعي گرگان، دکتر رحماني در حاليکه عازم سفر کاري به
تاجيکستان بود، با لغو سفر، به‌گرگان برگشت و در ميان دانشجويان حاضر شد.به گزارش خبرنگار پايگاه اطلاع رساني دانشجويان و دانش آموختگان تركمن ايران از گرگان، دکتر " رامين رحماني " رييس دانشگاه علوم کشاورزي و منابع طبيعي گرگان، ساعت 23 روز سه شنبه سيزدهم اسفند با حضور در جمع تجمع کنندگان و اظهار همدردي نسبت به فوت يکي از دانشجويان دختر دانشگاه جامع گلستان، با نمايندگان دانشجويان و شوراي صنفي جلسه اي شش ساعته برگزار کرد. در اين جلسه که تا ساعت پنج بامداد در دفتر دکتر رحماني برگزار شد، وي با تشکر از هوشياري و درايت دانشجويان تجمع کننده، گفت: دانشجويان نشان دادند که اهل منطق، گفتگو بوده و مطالبات خود را با رعايت همه جوانب اخلاقي و انساني بيان داشتند. دكتر رحماني با اشاره به وقايع روزهاي اخير اين دانشگاه، گفت: مسئولان دانشگاه همانند همه دانشجويان از فوت يک دانشجو ناراحت هستند و با خانواده آن مرحومه اظهار همدردي مي کنند.وي با بيان اينکه آن مرحومه دانشجوي دانشگاه جامع گلستان بوده نه دانشگاه کشاورزي، تصريح کرد: مسئولان دانشگاه جامع گلستان بايد پس از بررسي هاي لازم، افکار عمومي و دانشجويان را در جريان چگونگي وقوع اين اتفاق تلخ قرار دهند
از: سایت دانشجویان ترکمن.